Context verses 2-corinthians 12:10
2 Corinthians 12:6

சத்தியமானதை நான் பேசுகிறேன்; நான் மேன்மைபாராட்ட மனதாயிருந்தாலும், நான் புத்தியீனனல்ல, ஆனாலும் ஒருவனும் என்னிடத்தில் காண்கிறதற்கும், என்னாலே கேட்கிறதற்கும் மேலாக என்னை எண்ணாதபடிக்கு அப்படிச் செய்யாதிருப்பேன்.

בָּאָֽרֶץ׃
2 Corinthians 12:12

அப்போஸ்தலனுக்குரிய அடையாளங்கள் எல்லாவிதமான பொறுமையோடும், அதிசயங்களோடும், அற்புதங்களோடும், வல்லமைகளோடும், உங்களுக்குள்ளே நடப்பிக்கப்பட்டதே.

כִּֽי
2 Corinthians 12:14

இதோ, உங்களிடத்திற்கு மூன்றாந்தரம் வர ஆயத்தமாயிருக்கிறேன்; நான் உங்களை வருத்தப்படுத்துவதில்லை; நான் உங்களுடையதையல்ல, உங்களையே தேடுகிறேன்: பெற்றாருக்குப் பிள்ளைகளல்ல, பிள்ளைகளுக்குப் பெற்றார்களே பொக்கிஷங்களைச் சேர்த்துவைக்கவேண்டும்.

כִּֽי
was
And
was
וַיְהִ֥יwayhîvai-HEE
there
a
רָעָ֖בrāʿābra-AV
famine
the
land:
בָּאָ֑רֶץbāʾāreṣba-AH-rets
in
went
וַיֵּ֨רֶדwayyēredva-YAY-red
down
Abram
אַבְרָ֤םʾabrāmav-RAHM
and
Egypt
מִצְרַ֙יְמָה֙miṣraymāhmeets-RA-MA
into
to
לָג֣וּרlāgûrla-ɡOOR
sojourn
שָׁ֔םšāmshahm
there;
כִּֽיkee
for
grievous
כָבֵ֥דkābēdha-VADE
famine
the
הָֽרָעָ֖בhārāʿābha-ra-AV
in
the
land.
בָּאָֽרֶץ׃bāʾāreṣba-AH-rets