Isaiah 57:1
நீதிமான் மடிந்துபோகிறான், ஒருவரும் அதை மனதில் வைக்கிறதில்லை; புத்திமான்கள் எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறார்கள், ஆனாலும் தீங்குவராததற்குமுன்னே நீதிமான் எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறான் என்பதைச் சிந்திப்பார் இல்லை.
עַל
Isaiah 57:2
நேர்மையாய் நடந்தார்கள், சமாதானத்துக்குள் பிரவேசித்து தங்கள் படுக்கைகளில் இளைப்பாறுகிறார்கள்.
עַל
Isaiah 57:4
நீங்கள் யாரைப் பரியாசம்பண்ணுகிறீர்கள்? யாருக்கு விரோதமாய் வாயைத் திறந்து, நாக்கை நீட்டுகிறீர்கள்? நீங்கள் துரோகம்பண்ணுகிற பிள்ளைகளும், கள்ளச் சந்ததியாருமல்லவோ?
עַל, עַל
Isaiah 57:11
நீ யாருக்கு அஞ்சிப் பயப்படுகிறாய், நீ பொய்சொல்லுகிறாயே; நீ என்னை நினையாமலும், உன் மனதிலே வைக்காமலும் போகிறாய்; நான் வெகுகாலம் மவுனமாயிருந்தேன் அல்லவா? ஆகையால் எனக்குப் பயப்படாதிருக்கிறாய்.
עַל, לֹ֥א
yet in the | בְּרֹ֤ב | bĕrōb | beh-ROVE |
greatness thy way; | דַּרְכֵּךְ֙ | darkēk | dahr-kake |
of Thou wearied | יָגַ֔עַתְּ | yāgaʿat | ya-ɡA-at |
art thou | לֹ֥א | lōʾ | loh |
not, saidst | אָמַ֖רְתְּ | ʾāmarĕt | ah-MA-ret |
hope: no is There | נוֹאָ֑שׁ | nôʾāš | noh-ASH |
the life hand; | חַיַּ֤ת | ḥayyat | ha-YAHT |
thine of | יָדֵךְ֙ | yādēk | ya-dake |
found hast thou | מָצָ֔את | māṣāt | ma-TSAHT |
therefore | עַל | ʿal | al |
כֵּ֖ן | kēn | kane | |
thou wast not | לֹ֥א | lōʾ | loh |
grieved. | חָלִֽית׃ | ḥālît | ha-LEET |