ശമൂവേൽ -2 13:25
രാജാവു അബ്ശാലോമിനോടു: വേണ്ടാ മകനേ, ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും വന്നാൽ നിനക്കു ഭാരമാകും എന്നു പറഞ്ഞു. അവൻ അവനെ നിർബ്ബന്ധിച്ചിട്ടും പോകുവാൻ മനസ്സാകാതെ അവൻ അവനെ അനുഗ്രഹിച്ചു.
And the king | וַיֹּ֨אמֶר | wayyōʾmer | va-YOH-mer |
said | הַמֶּ֜לֶךְ | hammelek | ha-MEH-lek |
to | אֶל | ʾel | el |
Absalom, | אַבְשָׁל֗וֹם | ʾabšālôm | av-sha-LOME |
Nay, | אַל | ʾal | al |
son, my | בְּנִי֙ | bĕniy | beh-NEE |
let us not | אַל | ʾal | al |
all | נָ֤א | nāʾ | na |
now | נֵלֵךְ֙ | nēlēk | nay-lake |
go, | כֻּלָּ֔נוּ | kullānû | koo-LA-noo |
lest | וְלֹ֥א | wĕlōʾ | veh-LOH |
chargeable be we | נִכְבַּ֖ד | nikbad | neek-BAHD |
unto | עָלֶ֑יךָ | ʿālêkā | ah-LAY-ha |
thee. And he pressed | וַיִּפְרָץ | wayyiprāṣ | va-yeef-RAHTS |
would he howbeit him: | בּ֛וֹ | bô | boh |
not | וְלֹֽא | wĕlōʾ | veh-LOH |
go, | אָבָ֥ה | ʾābâ | ah-VA |
but blessed | לָלֶ֖כֶת | lāleket | la-LEH-het |
him. | וַֽיְבָרֲכֵֽהוּ׃ | waybārăkēhû | VA-va-ruh-HAY-hoo |