ശമൂവേൽ -2 18:22
അതിന്നു യോവാബ്: എന്റെ മകനേ, നീ എന്തിന്നു ഓടുന്നു? നിനക്കു പ്രതിഫലം കിട്ടുകയില്ലല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു.
Then said | וַיֹּ֨סֶף | wayyōsep | va-YOH-sef |
Ahimaaz | ע֜וֹד | ʿôd | ode |
the son | אֲחִימַ֤עַץ | ʾăḥîmaʿaṣ | uh-hee-MA-ats |
Zadok of | בֶּן | ben | ben |
yet | צָדוֹק֙ | ṣādôq | tsa-DOKE |
again | וַיֹּ֣אמֶר | wayyōʾmer | va-YOH-mer |
to | אֶל | ʾel | el |
Joab, | יוֹאָ֔ב | yôʾāb | yoh-AV |
But howsoever, | וִ֣יהִי | wîhî | VEE-hee |
מָ֔ה | mâ | ma | |
let me, I | אָרֻֽצָה | ʾāruṣâ | ah-ROO-tsa |
pray | נָּ֥א | nāʾ | na |
thee, also | גַם | gam | ɡahm |
run | אָ֖נִי | ʾānî | AH-nee |
after | אַֽחֲרֵ֣י | ʾaḥărê | ah-huh-RAY |
Cushi. | הַכּוּשִׁ֑י | hakkûšî | ha-koo-SHEE |
And Joab | וַיֹּ֣אמֶר | wayyōʾmer | va-YOH-mer |
said, | יוֹאָ֗ב | yôʾāb | yoh-AV |
Wherefore | לָֽמָּה | lāmmâ | LA-ma |
זֶּ֞ה | ze | zeh | |
wilt thou | אַתָּ֥ה | ʾattâ | ah-TA |
run, | רָץ֙ | rāṣ | rahts |
my son, | בְּנִ֔י | bĕnî | beh-NEE |
seeing that thou hast no | וּלְכָ֖ה | ûlĕkâ | oo-leh-HA |
tidings | אֵין | ʾên | ane |
ready? | בְּשׂוֹרָ֥ה | bĕśôrâ | beh-soh-RA |
מֹצֵֽאת׃ | mōṣēt | moh-TSATE |