-
וַנִּסַּ֣ע when va-nee-SA வ-னே-SA מֵֽחֹרֵ֗ב we may-hoh-RAVE மய்-ஹொஹ்-ற்AVஏ וַנֵּ֡לֶךְ departed va-NAY-lek வ-ந்AY-லெக் אֵ֣ת Horeb, ate அடெ כָּל from kahl கஹ்ல் הַמִּדְבָּ֣ר we ha-meed-BAHR ஹ-மேட்-BAஃற் הַגָּדוֹל֩ went ha-ɡa-DOLE ஹ-உ0261அ-Dஓள்ஏ וְהַנּוֹרָ֨א through veh-ha-noh-RA வெஹ்-ஹ-னொஹ்-ற்A הַה֜וּא ha-HOO ஹ-ஃஓஓ אֲשֶׁ֣ר all uh-SHER உஹ்-Sஃஏற் רְאִיתֶ֗ם wilderness, reh-ee-TEM ரெஹ்-ஈ-TஏM דֶּ֚רֶךְ great DEH-rek Dஏஃ-ரெக் הַ֣ר and hahr ஹஹ்ர் הָֽאֱמֹרִ֔י terrible ha-ay-moh-REE ஹ-அய்-மொஹ்-ற்ஏஏ כַּֽאֲשֶׁ֥ר that ka-uh-SHER க-உஹ்-Sஃஏற் צִוָּ֛ה which tsee-WA ட்ஸே-WA יְהוָ֥ה ye yeh-VA யெஹ்-VA אֱלֹהֵ֖ינוּ saw ay-loh-HAY-noo அய்-லொஹ்-ஃAY-னோ אֹתָ֑נוּ way oh-TA-noo ஒஹ்-TA-னோ וַנָּבֹ֕א the va-na-VOH வ-ன-Vஓஃ עַ֖ד by ad அட் קָדֵ֥שׁ of ka-DAYSH க-DAYSஃ בַּרְנֵֽעַ׃ the bahr-NAY-ah பஹ்ர்-ந்AY-அஹ்