-
וְרָאִ֗יתִי is veh-ra-EE-tee வெஹ்-ர-ஏஏ-டே כִּ֣י is kee கே אֵ֥ין Wherefore ane அனெ טוֹב֙ I tove டொவெ מֵאֲשֶׁ֨ר perceive may-uh-SHER மய்-உஹ்-Sஃஏற் יִשְׂמַ֤ח that yees-MAHK யேஸ்-MAஃK הָאָדָם֙ nothing ha-ah-DAHM ஹ-அஹ்-DAஃM בְּֽמַעֲשָׂ֔יו better, beh-ma-uh-SAV பெஹ்-ம-உஹ்-SAV כִּי that kee கே ה֖וּא than hoo ஹோ חֶלְק֑וֹ should hel-KOH ஹெல்-Kஓஃ כִּ֣י rejoice kee கே מִ֤י a mee மே יְבִיאֶ֙נּוּ֙ man yeh-vee-EH-NOO யெஹ்-வே-ஏஃ-ந்ஓஓ לִרְא֔וֹת works; leer-OTE லேர்-ஓTஏ בְּמֶ֖ה own beh-MEH பெஹ்-Mஏஃ שֶׁיִּהְיֶ֥ה his sheh-yee-YEH ஷெஹ்-யே-Yஏஃ אַחֲרָֽיו׃ in ah-huh-RAIV அஹ்-ஹ்உஹ்-ற்AஈV