Context verses Nehemiah 2:2
Nehemiah 2:6

அப்பொழுது ராஜஸ்திரீயும் பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்தாள். ராஜா என்னைப் பார்த்து: உன் பிரயாணம் எத்தனை நாள் செல்லும், நீ எப்பொழுது திரும்பிவருவாய் என்று கேட்டார். இவ்வளவுகாலம் செல்லுமென்று நான் ராஜாவுக்குச் சொன்னபோது, என்னை அனுப்ப அவருக்குச் சித்தமாயிற்று.

וַיֹּאמֶר֩, לִ֨י, הַמֶּ֜לֶךְ
Nehemiah 2:12

நான் சில மனுஷரைக் கூட்டிக்கொண்டு, ராத்திரியில் எழுந்து நகர சோதனை செய்தேன்; ஆனாலும் எருசலேமுக்காகச் செய்யும்படி என் தேவன் என் மனதிலே வைத்ததை நான் ஒருவருக்கும் அறிவிக்கவில்லை; நான் ஏறிப்போன மிருகமேயல்லாமல் வேறொரு மிருகமும் என்னோடிருந்ததில்லை.

אֵ֣ין
is
else
art
וַיֹּאמֶר֩wayyōʾmerva-yoh-MER
is
לִ֨יlee
said
Wherefore
the
הַמֶּ֜לֶךְhammelekha-MEH-lek
king
Why
me,
מַדּ֣וּעַ׀maddûaʿMA-doo-ah
unto
פָּנֶ֣יךָpānêkāpa-NAY-ha
thy
countenance
רָעִ֗יםrāʿîmra-EEM
sad,
thou
וְאַתָּה֙wĕʾattāhveh-ah-TA
seeing
אֵֽינְךָ֣ʾênĕkāay-neh-HA
not
חוֹלֶ֔הḥôlehoh-LEH
sick?
nothing
אֵ֣יןʾênane
this
but
זֶ֔הzezeh

כִּיkee
sorrow
אִ֖םʾimeem
heart.
of
רֹ֣עַֽrōʿaROH-ah
afraid,
sore
Then
I
לֵ֑בlēblave
was
וָֽאִירָ֖אwāʾîrāʾva-ee-RA
very
הַרְבֵּ֥הharbēhahr-BAY


מְאֹֽד׃mĕʾōdmeh-ODE