சூழல் வசனங்கள் நியாயாதிபதிகள் 19:11
நியாயாதிபதிகள் 19:2

அவள் அவனுக்குத் துரோகமாய் விபசாரம்பண்ணி, அவனை விட்டு, யூதா தேசத்துப் பெத்லெகேம் ஊரிலிருக்கிற தன் தகப்பன் வீட்டுக்குப் போய், அங்கே நாலுமாதம் வரைக்கும் இருந்தாள்.

אֶל, אֶל
நியாயாதிபதிகள் 19:5

நாலாம்நாள் காலமே அவர்கள் எழுந்திருந்தபோது, அவன் பிரயாணப்படுகையில், ஸ்திரீயின் தகப்பன் தன் மருமகனை நோக்கி: கொஞ்சம் அப்பம் புசித்து, உன் மனதைத் தேற்றிக்கொள், பிற்பாடு நீங்கள் போகலாம் என்றான்.

אֶל
நியாயாதிபதிகள் 19:6

அவர்கள் உட்கார்ந்து, இருவரும்கூடப் புசித்துக் குடித்தார்கள்; ஸ்திரீயின் தகப்பன் அந்த மனுஷனைப் பார்த்து: நீ தயவுசெய்து, உன் இருதயம் மகிழ்ச்சியடைய இராத்திரிக்கும் இரு என்றான்.

אֶל
நியாயாதிபதிகள் 19:10

அந்த மனுஷனோ, இராத்திரிக்கு இருக்க மனதில்லாமல், இரண்டு கழுதைகள் மேலும் சேணம்வைத்து, தன் மறுமனையாட்டியைக் கூட்டிக்கொண்டு, எழுந்து புறப்பட்டு, எருசலேமாகிய எபூசுக்கு நேராக வந்தான்.

יְב֔וּס
நியாயாதிபதிகள் 19:12

அதற்கு அவன் எஜமான் நாம் வழியைவிட்டு, இஸ்ரவேல் புத்திரரில்லாத மறுஜாதியார் இருக்கிற பட்டணத்துக்குப் போகப்படாது; அப்பாலே கிபியா மட்டும் போவோம் என்று சொல்லி,

אֶל
நியாயாதிபதிகள் 19:17

அந்தக் கிழவன் தன் கண்களை ஏறெடுத்துப் பட்டணத்து வீதியில் அந்தப் பிரயாணக்காரன் இருக்கக் கண்டு: எங்கே போகிறாய், எங்கேயிருந்து வந்தாய் என்று கேட்டான்.

וַיֹּ֨אמֶר
நியாயாதிபதிகள் 19:19

எங்கள் கழுதைகளுக்கு வைக்கோலும் தீபனமும் உண்டு; எனக்கும் உமது அடியாளுக்கும் உமது அடியானோடிருக்கிற வேலைக்காரனுக்கும் அப்பமும் திராட்சரசமும் உண்டு; ஒன்றிலும் குறைவில்லை என்றான்.

עִם
நியாயாதிபதிகள் 19:20

அப்பொழுது அந்தக் கிழவன்: உனக்குச் சமாதானம்; உன் குறைவுகளெல்லாம் என்மேல் இருக்கட்டும்; வீதியிலேமாத்திரம் இராத்தங்கவேண்டாம் என்று சொல்லி,

וַיֹּ֨אמֶר
நியாயாதிபதிகள் 19:22

அவர்கள் மனமகிழ்ச்சியாயிருக்கிற போது, இதோ, பேலியாளின் மக்களாகிய அந்த ஊர் மனுஷரில் சிலர் அந்த வீட்டைச் சூழ்ந்துகொண்டு, கதவைத் தட்டி: உன் வீட்டிலே வந்த அந்த மனுஷனை நாங்கள் அறியும்படிக்கு, வெளியே கொண்டு வா என்று வீட்டுக்காரனாகிய அந்தக் கிழவனோடே சொன்னார்கள்.

אֶל, אֶל
நியாயாதிபதிகள் 19:29

அவன் தன் வீட்டுக்கு வந்தபோது, ஒரு கத்தியை எடுத்து, தன் மறுமனையாட்டியைப் பிடித்து, அவளை அவளுடைய எலும்புகளோடுங்கூடப் பன்னிரண்டு துண்டமாக்கி, இஸ்ரவேலின் எல்லைகளுக்கெல்லாம் அனுப்பினான்.

אֶל
And
were
when
הֵ֣םhēmhame
they
by
עִםʿimeem
Jebus,
יְב֔וּסyĕbûsyeh-VOOS
the
day
וְהַיּ֖וֹםwĕhayyômveh-HA-yome
spent;
far
רַ֣דradrahd
was
מְאֹ֑דmĕʾōdmeh-ODE
said
and
the
וַיֹּ֨אמֶרwayyōʾmerva-YOH-mer
servant
הַנַּ֜עַרhannaʿarha-NA-ar
unto
אֶלʾelel
his
master,
אֲדֹנָ֗יוʾădōnāywuh-doh-NAV
Come,
לְכָהlĕkâleh-HA
I
pray
thee,
נָּ֛אnāʾna
in
turn
us
let
and
וְנָס֛וּרָהwĕnāsûrâveh-na-SOO-ra
into
אֶלʾelel
city
עִֽירʿîreer
Jebusites,
הַיְבוּסִ֥יhaybûsîhai-voo-SEE
of
the
this
הַזֹּ֖אתhazzōtha-ZOTE
and
lodge
וְנָלִ֥יןwĕnālînveh-na-LEEN
in
it.
בָּֽהּ׃bāhba